Daughters of the Sun: Jezidivrouwen werden gevangengenomen om ze als (seks)slaaf te gebruiken

In een zwarte tent onder warm oranje licht vertellen vrouwen om de beurt over de verschrikkingen die ze hebben meegemaakt. Ze behoren tot de Jezidi, een religieuze minderheid in Koerdistan die in 2014 aangevallen werd door IS. Veel mannen werden vermoord, vrouwen werden gevangengenomen om ze als (seks)slaaf te gebruiken.

 

Sommigen van de vrouwen in de documentaire Daughters of the Sun waren nog maar elf toen ze ontvoerd werden. Onder begeleiding van Hussein, een Jezidi man die helpt deze vrouwen te bevrijden, vertellen ze wat hun is overkomen. Het zijn verhalen over de ergste gruweldaden die mensen anderen aandoen. Maar de vrouwen belichamen ook veerkracht en moed door daar te staan en hun verhalen te delen.

 

Het is bewonderenswaardig dat de Koerdisch-Nederlandse regisseur Reber Dosky in deze intieme setting met een camera aanwezig mocht zijn. ‘Ze zijn aangetast door mannen en dan wilde ik als man ook nog iets van hen,’ vertelt hij. ‘Bovendien waren ze bang voor journalisten die daar twee dagen kwamen en alles van ze wilden weten.’ Dosky legde de vrouwen uit dat hij ze wilde leren kennen en daar voor hun verhaal was. Langzaam won hij hun vertrouwen, door ook simpelweg veel tijd met hen door te brengen: wandelen, theedrinken, grapjes maken, samen muziek luisteren…

 

Een indrukwekkende scène is die waarin twee vrouwen hun vluchtelingenkamp verlaten en in de grote stad gaan winkelen. Wanneer Faiza plots Sarab kwijtraakt, is de paniek van haar gezicht af te lezen. Dosky ziet dit als het moment dat de vrouwen geconfronteerd worden met de maatschappij: ‘Zodra ze haar paniek zien, beginnen de mannen op de achtergrond als wolven naar Faiza te kijken, ze lijken klaar om toe te slaan. Als ze Sarab weer vindt moet ze huilen en omarmen ze elkaar. Het is ongekend zwaar wat ze hebben meegemaakt, maar deze vrouwen zoeken elkaar op. Ze hebben elkaar nodig om verder te kunnen.’

​

De zwarte tent, die volgens Dosky IS symboliseert, steken de vrouwen uiteindelijk in brand. Elkaar omarmend kijken ze toe. Ze staan daar, na alles wat ze hebben meegemaakt, en zien hoe de vlammen de zwarte stof opvreten.